როი ანდერსონის დრამატული ფილმი, რომელიც ადამიანის ცხოვრებას მთელი თავისი სილამაზით და სისასტიკით, სიდიადითა და ბანალურობით ასახავს, სადაც უმნიშვნელოვანესი მომენტები ისეთივე მნიშვნელობას იძენენ, როგორც ისტორიულ მოვლენებს აქვთ: წყვილი ომებისგან გადანდგურებული ქალაქის, კელნის თავზე დაფრინავს; დაბადების დღეზე სახლისკენ მიმავალ გზაზე მამა ჩერდება, რათა თავსხმა წვიმაში ქალიშვილს ფეხსაცმლის ზონარი შეუკრას; მოზარდი-გოგონა კაფეს მახლობლად ცეკვავს; დამარცხებული არმია ტყვეებისთვის განკუთვნილ სამხედრო ბანაკში მიდის. ფილმი დაუცველი არსებობის უსასრულო ისტორიაა, რომელიც უცვლელი ადამიანის ყველაფრის კალეიდოსკოპს წარმოადგენს.